Verspreiding en trends
Verspreiding

Deze kaart is gebaseerd op de Vogelatlas van Nederland (Sovon 2018). Per atlasblok is aangegeven of de soort er voorkomt en welke zekerheid omtrent broeden werd verkregen.

Deze kaart is gebaseerd op de Vogelatlas van Nederland (Sovon 2018). Per atlasblok van 5x5 km is er een schatting van het aantal individuen gegeven.
Aantalsontwikkeling
watervogeltrend
Deze grafiek is gebaseerd op het Meetnet Watervogels (seizoen juli t/m juni). Weergegeven is het seizoensgemiddelde in de monitoringgebieden (rode punten), de trendlijn (donker gekleurde lijn) en het 95% betrouwbaarheidsinterval van de trendlijn (lichtgekleurde lijn).
- vanaf 1999
- significante toename, <5% per jaar (+)
- laatste 12 jaar
- geen trend aantoonbaar (~)
Broedsucces en overleving
Onvoldoende gegevens beschikbaar voor trendanalyse.
Seizoensvoorkomen
seizoenspatroon
Deze grafiek is gebaseerd op het Meetnet Watervogels (seizoen juli t/m juni). Weergegeven is het gemiddeld aantal per maand in de laatste vijf seizoenen, met onderscheid welk deel is geteld en welk deel is bijgeschat bij onvolledige tellingen (? voor maanden met onbetrouwbare schatting).
Beschrijving voorkomen
Buiten broedtijd
De verspreiding buiten de broedtijd wijkt weinig af van die in de broedtijd, met het accent op Noord-Holland. Gedrag en trend komen overeen met die van Grote Canadese Gans. De bij Grote Canadese Gans genoemde ruitrek lijkt bij Kleine Canadese Gans niet op te treden.
Broedtijd
Determinatie van Kleine Canadese Ganzen is niet altijd gemakkelijk. In feite betreft het verschillende ondersoorten terwijl mengparen met Grote Canadese Gans, Grauwe Gans en Brandgans jongen voortbrengen met hybride kenmerken. Vogels met min of meer zuivere kenmerken zijn veel schaarser dan Grote Canadese Ganzen. Ze concentreren zich vooral in Laag-Nederland, met name Noord-Holland. De aantallen zijn in de afgelopen decennia gegroeid, al kunnen bestrijdingsacties lokaal een dempend effect hebben.
Vogelrichtlijn
Staat van instandhouding
Voor deze soort is geen Staat van Instandhouding van toepassing. De Kleine Canadese Gans (minima) is een exoot en valt daarmee buiten artikel 1 van de Vogelrichtlijn, dat betrekking heeft op alle natuurlijk in het wild levende vogelsoorten op het Europese grondgebied van de EU-lidstaten. De Kleine Canadese Gans (minima) is daarmee ook niet beschermd op grond van de Wet natuurbescherming.
Aangewezen gebieden
Er zijn geen gebieden aangewezen voor deze soort.
Telrichtlijnen
Broedvogels
Methode
Territoriumkartering
Tijd van het jaar
Begin maart t/m eind juli
Tijd van de dag
Gehele dag.
Datumgrenzen, normbezoeken en fusieafstand
geldige waarnemingen | normbezoeken | minimaal vereist | fusie- | |||||||||
adult | paar | terr | nest | migrant | 1 | 2 | 3 | seizoen | datumg | datumgrens | afstand | |
. | X | X | X | 2 | 1 | 25-3 t/m 30-6 | 1000 |
Aanwijzingen
Paren in broedbiotoop [broedcode 3]. Let op territoriaal [brc 2, 5 en 6] of nestindicerend [brc 7, 9 en 10] gedrag; vooral wakende [brc 7], baltsende [brc 2 of 5] en alarmerende [brc 7] individuen/paren bij een broedplaats en nest met broedende vogel [brc 13, 15 of 16].
Bij concentraties is het soms mogelijk om nesten te tellen. Tel alle bezette nesten (met broedende of wakende vogel) [brc 13]. Tel nesten met eieren [brc 15] en gave maar lege nesten (intacte droge donslaag) [brc 13] in principe mee, al zijn deze lastig te onderscheiden van nesten van andere soorten. Tel beschadigde of oude lege nesten niet mee (ingezakte of natte donslaag, nest scheef; nest is mislukt en wellicht gevolgd door nieuwe broedpoging) [niet invoeren].
LET OP: paren met (kleine) jongen kunnen kilometers hebben afgelegd en vormen geen bewijs van broeden ter plaatse [niet invoeren]. Mengparen meetellen [invoeren als hybride van beide soorten]. De meeste hybrides staan als soort in Avimap, bij ontbreken van juiste hybride: voer ‘hybride gans’ in en noem beide soorten in het opmerkingenveld.
Bijzonderheden
Zuivere Kleine Canadese Ganzen zijn vrij zeldzaam in Nederland. Ze behoren veelal tot de ondersoort minima. Veel talrijker, onder andere in gebieden in Noord-Holland, zijn vogels van een hybridepopulatie, die meerdere generaties terug ontstaan is vanuit hybridisatie tussen Brandganzen en Grote en/of Kleine Canadese Ganzen. Het is zinvol om gevallen te documenteren met een foto en zodoende meer zicht te krijgen op de verspreiding en omvang van de hybridepopulatie, evenals op de aanwezigheid van zuivere Kleine Canadese Ganzen. Bovendien is het zinvol om te controleren of aspecten van de broedbiologie inderdaad overeenkomen met die van de Grote Canadese Gans, zoals hieronder wordt verondersteld.
Broedbiologie
Vogels van de hybridepopulatie broeden in Nederland semi-koloniaal, vaak op dammetjes tussen percelen, ruige randen en rietkragen. Eileg vooral april en mei. Eén broedsel per jaar, meestal 4-6 eieren, broedduur 28-30 dagen, jongen na 40-50 dagen vliegvlug. Familieverband blijft minimaal tot volgende voorjaar gehandhaafd.