Grote Pieper

Onvoldoende gegevens beschikbaar voor trendanalyse.

Onvoldoende gegevens beschikbaar voor trendanalyse.

Buiten broedtijd

Grote Piepers, afkomstig uit Midden- en Oost-Azië, worden vrijwel alleen in het najaar gezien. De aantallen wisselen jaarlijks sterk, maar zelfs in relatief goede najaren is deze soort een schaarse doortrekker. De meeste vogels duiken op tussen eind september en begin november. Vaak gaat het om overtrekkende vogels, herkend aan de rauwe en luide roep. Pleisteraars zoeken veelal grazige tot ruigbegroeide terreinen in de kuststreek op. Winterwaarnemingen zijn zeldzaam. De weinige voorjaarswaarnemingen vallen in april en begin mei.

De Vogelrichtlijn richt zich op de instandhouding van alle natuurlijk in Europa in het wild levende vogelsoorten waaronder de Grote Pieper.
Dit betekent dat de EU-lidstaten maatregelen moeten nemen om de populaties van deze soorten op een niveau te houden of te brengen dat met name beantwoordt aan de ecologische, wetenschappelijke en culturele eisen. Daaronder wordt onder andere een gunstige staat van instandhouding verstaan. Het begrip Staat van instandhouding is zo ongeveer synoniem voor de mate van duurzaamheid of gezondheid van een populatie van een soort.
De Vogelrichtlijn verlangt van de lidstaten dat ze leefgebieden voor vogels in voldoende omvang en kwaliteit in stand houden, waaronder door de aanwijzing van speciale beschermingszones ten behoeve van het Europese Natura 2000-netwerk. Voor de Grote Pieper zijn in Nederland geen speciale beschermingszones aangewezen. De landelijke populatie moet zich wel op een gunstig niveau kunnen handhaven.

Methodiek voor de bepaling van de Staat van instandhouding van vogels

niet-broedvogel

De Staat van Instandhouding van de Grote Pieper als niet-broedvogel in Nederland is onbekend.

Bron: Rapport Staat van instandhouding van soorten van de Vogelrichtlijn zonder instandhoudingsdoelen in Natura 2000-gebieden

Er zijn geen gebieden aangewezen voor deze soort.