RapportBasiskwaliteit voor soorten in het landschap!

De kwaliteit van het Nederlandse landschap holt achteruit in de afgelopen eeuw, zodanig dat het pijn doet èn zodanig dat de effecten ervan tot in de natuurgebieden doordringen: er lijkt soms niet meer tegenop te beheren. Voor de mensen die geworteld zijn in de streek, maar zeker ook voor de planten en dieren die massaal kwijnen of verdwijnen, zijn hele gebieden onleefbaar geworden. Burgers en vrijwilligers benoemen dit vaak in hun eigen termen: van landschapspijn tot grasfalt of gifakkers, maar er is nog geen gemeenschappelijke taal om de kwaliteiten van ons landschap te beschrijven; niet in negatieve noch in positieve zin. Het bewustzijn dat milieucondities, landschapselementen en biodiversiteit van gelijke ordegrootte zijn, groeit de afgelopen jaren en wordt sinds enkele tijd uitgedragen door Vogelbescherming via het concept basiskwaliteit voor natuur.